การแบ่งสตริงใน Python: สิ่งที่คุณต้องรู้



บทความนี้จะให้ความรู้โดยละเอียดและครอบคลุมเกี่ยวกับวิธีการใช้งาน String Slicing ใน Python พร้อมตัวอย่าง

การหั่นเป็นคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมที่ต้องมี . เช่นเดียวกับภาษาโปรแกรมอื่น ๆ python ยังช่วยให้เราสามารถเข้าถึงอักขระแต่ละตัวของสตริงโดยใช้เทคนิคของไวยากรณ์การสร้างดัชนีแบบอาร์เรย์ ในบทความนี้เราจะทำความเข้าใจกับ String Slicing ใน Python:

Slicing คืออะไร?

ลักษณะหลักของการแบ่งส่วนคือฟังก์ชันสไลซ์ ช่วยให้โปรแกรมเมอร์สามารถดึงข้อมูลจากสตริงข้อมูลได้ ในบทความนี้เราจะมีโอกาสสังเกตวิธีการต่างๆที่ทำได้ การแบ่งส่วนไม่ได้ จำกัด เพียงแค่สตริงเท่านั้น แต่สามารถนำไปใช้กับทูเปิลและรายการได้





การแบ่งสตริงใน Python

การแบ่งส่วนใน python คือการได้รับสตริงย่อยจากสตริงหลัก พิจารณาภาพประกอบด้านล่างของรหัส:



การแบ่งสตริงใน Python

print ('nWelcome to Edurekan') String1 = input ('Enter string ที่คุณเลือก =') print ('nn ผลลัพธ์คือ = n') print (String1 [slice (0,3)]) print ('nThank you! มีวันที่ดี ')

ในตัวอย่างด้านล่าง“ ICC WORLDCUP” คือสตริงซึ่งเป็นอินพุตของผู้ใช้ สตริงย่อยที่ได้มาจากโปรแกรมคือ“ ICC” มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? คำสั่งหลักที่รับผิดชอบต่อฟังก์ชันนี้คือดัชนีของฟังก์ชัน slice จะเลือกอักขระจากดัชนี 0(ดัชนีเริ่มต้น) และขึ้นไปที่ดัชนี 2 ภายในช่วง [0,3] ตัวอักษร ICC จะกลายเป็นสตริงใหม่และนี่คือเอาต์พุต

การแบ่งสตริงที่มีดัชนีเชิงลบ

อีกวิธีหนึ่งในการแบ่งส่วนคือเกี่ยวกับดัชนีเชิงลบ นี่เป็นวิธีที่ดีสำหรับการกลับรายการสตริงย่อย พารามิเตอร์สำหรับฟังก์ชันการแบ่งสตริงจะเพิ่มขึ้นเป็น 3 ตัวแรกคือดัชนีเริ่มต้นจากจุดสิ้นสุดของสตริงตัวที่สองเป็นดัชนีสิ้นสุดและตัวที่สามเป็นช่วงเวลา ให้เราได้ดู

พิมพ์ ('nWELCOME TO EDUREKA n') String1 = input ('Enter string ที่คุณเลือก =') print ('n n ผลลัพธ์คือ = n') พิมพ์ (String1 [slice (-1, -5, -1)]) พิมพ์ ('nThank You! Have a nice day')

ในฟังก์ชัน 'slice' จุด -1 แรกที่ตัวอักษรสุดท้าย 'M' ของสตริง เคอร์เซอร์จะนับถอยหลังโดยมีช่วงเวลา 1 และหยุดหลังจาก 4นับซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์ 'MARG' ซึ่งเป็นตัวอักษร 4 ตัวสุดท้าย 'GRAM' ที่ถูกย้อนกลับ



แนวคิดการแบ่งส่วนที่นำไปใช้ในสิ่งทอและรายการ

ในตัวอย่างโค้ดด้านล่าง เราเห็นรายการและทูเพิลมีองค์ประกอบเช่นตัวอักษรของ EDUREKA แต่ละตัวมีดัชนีเริ่มต้นเป็นศูนย์ ดัชนีสามตัวแรก [0, 1 และ 2] หมายถึงตัวอักษร E, D และ U ดังนั้นฟังก์ชัน slice จะดึงสามตัวแรกออกมา

ค่า 3 นี้ถูกเก็บไว้ในตัวแปรและส่งผ่านรายการและพิมพ์ เมื่อเราดูส่วนที่สองของโค้ดเราจะเห็นว่ามีการพิจารณาช่วงเวลา ดังนั้นดัชนีทุกวินาทีจะถูกนำมาจากทั้งรายการและทูเพิล

List1 = ['E', 'D', 'U', 'R', 'E', 'K', 'A'] Tuple1 = ('e', 'd', 'u', 'r', 'e', 'k', 'a') Obj = slice (3) print ('nThe Output is n') print (List1 [Obj]) Obj = slice (1, 5, 2) print ('n ผลลัพธ์คือ n ') พิมพ์ (Tuple1 [Obj])

แนวคิดการแบ่งส่วนที่ใช้กับดัชนีเชิงลบในสิ่งที่เพิ่มขึ้นและรายการ

ที่นี่การทำงานของรหัสจะยังคงเหมือนเดิมยกเว้นว่าวิธีการเลือกองค์ประกอบนั้นจะกลับรายการ ช่วงเวลาที่เราพูดถึงการสร้างดัชนีเชิงลบในสตริงนั้นมักจะหมายถึงการเลือกองค์ประกอบสตริงจากตอนท้าย ให้เราได้ดู สิ่งเดียวกันนี้จะเห็นในครึ่งหลังที่การกลับรายการเสร็จสิ้น แต่ด้วยการพิจารณาช่วงเวลา

ตัวกรองบริบทในฉากหลังคืออะไร
List1 = ['E', 'D', 'U', 'R', 'E', 'K', 'A'] Tuple1 = ('e', 'd', 'u', 'r', 'e', 'k', 'a') Obj = slice (-1, -5, -1) print ('n รายการผลลัพธ์ isn') พิมพ์ (List1 [Obj]) Obj = slice (-1, -6 , -2) พิมพ์ ('nThe output tuple isn') พิมพ์ (Tuple1 [Obj])

ด้วยเหตุนี้เราจึงมาถึงจุดสิ้นสุดของ String Slicing ใน Python หากต้องการรับความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับ Python พร้อมกับแอพพลิเคชั่นต่างๆคุณสามารถทำได้ สำหรับการฝึกอบรมออนไลน์สดพร้อมการสนับสนุนตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันและการเข้าถึงตลอดชีวิต

มีคำถามสำหรับเรา? พูดถึงพวกเขาในส่วนความคิดเห็นของ“ String Slicing in Python” แล้วเราจะติดต่อกลับไป